ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΟΥΦΩΝ – ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2023, 3 μ.μ. – ΠΡΩΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟ 1974 – ΑΝΑΒΑΠΤΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΚΟΛΥΜΠΗΘΡΑ ΤΩΝ ΓΟΥΦΩΝ

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΟΥΦΩΝ – ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2023, 3 μ.μ. –

ΠΡΩΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟ 1974

Την Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου και ώρα 3μ.μ. θα τελεσθεί εκκλησιαστικός εσπερινός στην ανακαινισμένη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο χωριό Γούφες Μεσαορίας.

Η εκκλησία θα επαναλειτουργήσει για πρώτη φορά μετά το 1974 και θα χοροστατήσει ο Επίσκοπος Μεσαορίας Γρηγόριος.

Καλούνται να παραστούν όλοι οι συγχωριανοί και οι κάτοικοι της περιοχής. Η παρουσία φίλων και συγχωριανών μας Τουρκοκυπρίων είναι ευπρόσδεκτη.

Ευελπιστούμε σε ένα συναπάντημα όλων όσων έλκουν την καταγωγή τους από το μεικτό χωριό Γούφες για να τιμήσουμε τον προστάτη Άγιο του χωριού, Άγιο Γεώργιο και να μνημονεύσουμε τους γονείς και τους παππούδες μας που πότισαν τη γη της Μεσαορίας με τον ιδρώτα τους .

Τηλ. επικοινωνίας: Ταπεινός Χρηστάκης 99373130

Λοϊζος Λοϊζος, μέλος ΔΣ ΕΚΠΕ

ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ ΣΤΗ ΓΗ ΤΩΝ ΠΑΠΠΟΥΔΩΝ ΜΟΥ

Από χθες το μεσημέρι που πληροφορήθηκα ότι έγινε αποδεκτό το αίτημά μας για τέλεση εσπερινού , για πρώτη φορά μετά το 1974, στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο κατεχόμενο χωριό Γούφες ,με διακατέχει βαθιά συγκίνηση που δεν μου επιτρέπει να ασχοληθώ με τίποτα άλλο.

Παρόμοια συγκίνηση και αγωνία αισθάνθηκα άλλες δυο φορές στα χρόνια της κατοχής. Θυμάμαι έντονα την πρώτη μέρα το 2003 , όταν επισκέφθηκα μαζί με τους γονείς μου τα κατεχόμενα χωριά μας και ιδιαίτερα το πατρικό μας σπίτι στην Ακανθού, καθώς και τη μέρα που η Δ.Ε.Α. εντόπισε τα λείψανα των δυο αγνοουμένων της οικογένειας μου , του θείου μου Χαϊλή Μιχάλη και του εξαδέλφου μου Λοϊζου.

Ανάλογα συναισθήματα αισθάνομαι και σήμερα που ολοκληρώνεται μια μεγάλη προσπάθεια “μιας χούφτας” συγχωριανών μας που νοσταλγούν την ήρεμη ζωή του χωριού με τους κατοίκους του, τους ανθρώπους του μόχθου και της δημιουργίας, να ζουν και να συνεργάζονται αρμονικά στην πεδιάδα της Μεσαορίας.

Να θρησκεύουν ελεύθερα και διαφορετικά, να σέβονται τις παραδόσεις, τα έθιμα και τις ιδιαιτερότητες της θρησκείας του καθενός. Να συνεορτάζουν μαζί το Πάσχα και το Bayram και να αλληλοβοηθούν ο ένας τον άλλον.

Μάρτυρας αυτής της ειρηνικής συνύπαρξης είναι η παρουσία της εκκλησίας με το καμπαναριό και του μουσουλμανικού τεμένους με τον μιναρέ αντικρυστά στην ίδια μικρή πλατεία.

Οι προσπάθειες για επισκευή και συμβολική έστω επαναλειτουργία της εκκλησίας ευοδώθηκαν τα τελευταία χρόνια χάρη στη βοήθεια της Τεχνικής Επιτροπής για την προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Ο εμπνευσμένος Κύπριος πολιτικός Τάκης Χατζηδημητρίου αγκάλιασε με θέρμη την προσπάθεια μας και όλη η επιτροπή συστρατεύτηκε μαζί μας. Όλα τα μέλη τους Ε/Κ και Τ/Κ βοήθησαν για να επισκευασθεί και να ανακαινιστεί πλήρως ο ναός και ο περιβάλλων χώρος.

Οι εργασίες ήταν τόσο δομικές όσο και πολυδάπανες. Σε αντίθετη περίπτωση ήταν ζήτημα χρόνου η πλήρης κατάρρευση του ναού και η απάλειψη κάθε χριστιανικής ή ελληνοκυπριακής παρουσίας στο χωριό . Η διατύπωση είναι κυριολεκτική αφού όλα τα σπίτια του χωριού καταστράφηκαν και κατέρρευσαν εκτός από ένα μόνο.

Η διάσωση της εκκλησίας είναι για όλους μας μεγάλο επίτευγμα και αποτελεί το χρέος μας απέναντι στους γονείς και τους παππούδες μας που έζησαν σε αυτό το χωριό, δούλεψαν τη γη του και την πότισαν με τον ιδρώτα τους. Ο παππούς μου Λοϊζος, “ο μεγάλος τσοπάνης” (buyuk tsopan) , όπως τον αποκαλούσαν οι συγχωριανοί του Τ/Κ ήταν ο τελευταίος “νεοκόρος, ψάλτης, συντηρητής” του ναού μέχρι την ημέρα της εκδίωξής του στις 23 Αυγούστου 1974.

Η επαναλειτουργία της εκκλησίας είναι για τους νεκρούς συγχωριανούς μας το καλύτερο μνημόσυνο.

Είμαι σίγουρος ότι στον περίβολο της εκκλησίας θα συναντήσουμε όλους τους Τουρκοκύπριους συγχωριανούς μας με τους οποίους μας συνδέει χρόνια φιλία και αλληλοεκτίμηση. Πιστεύω ότι και οι συγγενείς μας που θα μας παρακολουθούν από εκεί που βρίσκονται θα είναι διπλά ευχαριστημένοι.

Τελειώνοντας θέλω να αναφέρω ότι η τελευταία φορά που έγινε η λειτουργία στην εκκλησία των Γουφών ήταν το 1970 από τον Παπαχρήστο Χαμπή , ιερέα της Ακανθούς. Στη λειτουργία αυτή ήμουν βοηθός και ψάλτης σε ηλικία 15 χρονών.

Πηγαίνω αύριο στην Κύπρο προκειμένου να εκπληρώσω το χρέος μου. Περιμένω να σας σφίξω το χέρι , την Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου, στις Γούφες.

Λοϊζος Λοϊζος

====================================

Την Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου ,μια δράκα πρόσφυγες ολοκληρώσαμε μια προσπάθεια 20 χρόνων για επαναλειτουργία του ιερού ναού του Αγίου Γεωργίου, στο μεικτό χωριό Γούφες Αμμοχώστου.

Όλοι οι συγχωριανοί και φίλοι από τα γύρω χωριά της Μεσαορίας συμμετείχαν σ΄ αυτό το εορταστικό συναπάντημα στην κατεχόμενη γη μας. Η κοσμοσυρροή ήταν τόσο μεγάλη, που μπορεί να συγκριθεί με εκείνη που σημειώθηκε πριν 68 χρόνια, στα εγκαίνια της εκκλησίας, στις 29 Αυγούστου το 1955 , από τον Aρχιεπίσκοπο Μακάριο τον Γ΄.

Η εκκλησία άστραφτε από καθαριότητα και η ανακαίνισή της από την Μεικτή Τεχνική Επιτροπή , της προσέδωσε την αρχική της μεγαλοπρέπεια και ακτινοβολία. Χτισμένη σε ένα υπερυψωμένο και καλαίσθητο χώρο με το καμπαναριό της να δεσπόζει και τον μιναρέ να υψώνεται ισοϋψώς απέναντι από το Μουσουλμανικό τζαμί. Και τα δυο χτίσματα έστειλαν μαζί, όπως και πρώτα, το μήνυμα της ειρηνικής διακοινοτικής συνύπαρξης, δοξολογώντας τον ένα και μοναδικό Θεό, για την προστασία που προσφέρει στους κατοίκους του χωριού, πέρα και πάνω από κάθε θρήσκευμα και εθνικότητα.

Η παρουσία των συγχωριανών μας Τουρκοκυπρίων στον περίβολο του ναού ήταν συμβολική και ουσιαστική. Τα παιδιά των γονιών και τα εγγόνια των παππούδων μας ήρθαν να καλωσορίσουν και να γνωρίσουν από κοντά τα παιδιά των φίλων των προγόνων τους.

Στο συναπάντημα συμμετείχαν παιδιά και εγγόνια των αθώων θυμάτων της τυφλής εθνικιστικής μισαλλοδοξίας και από τις δυο κοινότητες , που προσπαθούσαν να επανασυνδεθούν με τις καλές στιγμές τους παρελθόντος της κάθε οικογένειας. Στα μάτια τους διέκρινες τη νοσταλγία για το χθες και στην απλανή θωριά τους το αναπάντητο γιατί.

Ήταν μεγάλη η συγκίνησή μου όταν είδα τα εγγόνια κατοίκων του χωριού να αναζητούν στα οικόπεδα των κατεδαφισμένων κατοικιών της οικογένειάς τους, σημάδια της παρουσίας των προγόνων τους στο χωριό.

Στο καλωσόρισμα όλοι έσφιγγαν τα χέρια με ζέση και δύναμη για να εκφράσουν τα αμοιβαία αδελφικά συναισθήματα. Περνούσαν από το μυαλό μας όλες οι διηγήσεις των γονιών και των παππούδων μας, για τον τρόπο ζωής στο χωριό πριν εμφιλοχωρήσουν ο φόβος και ο διχασμός από τα εγκλήματα της εθνικιστικής μισαλλοδοξίας.

Ήρθε σε όλους στο νου μας ,το πανηγύρι των εγκαινίων το 1955 , όπως μας το περιέγραψαν οι γονείς μας. Οι Μουσουλμάνοι άνδρες και γυναίκες ανεβασμένοι στα δώματα (χωμάτινες στέγες ) των σπιτιών τους υποδέχτηκαν μαζί με τους Χριστιανούς τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.

Ο Επίσκοπος Μεσαορίας, Γρηγόριος και η συνοδεία του, φρόντισαν να φέρουν στην εκκλησία ότι χρειάζεται, προκειμένου να τελέσουν τον Αγιασμό της ανακαινισμένης εκκλησίας, τον εσπερινό και το μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των κεκοιμημένων προσφύγων, κατοίκων του χωριού και των θυμάτων της Κυπριακής τραγωδίας.

Η οργανωτική επιτροπή ξεπέρασε τις προσδοκίες όλων, αφού δεν έλειπε απολύτως τίποτα από τα απαιτούμενα μέσα για την τελετή και τη δεξίωση. Η κινητοποίηση ήταν άψογη και αποτελεσματική αφού έγινε σε διάστημα δύο μόνο ημερών και οι πρόσφυγες προσκυνητές ήταν διασκορπισμένοι σε ολόκληρη την Κύπρο.

Πρέπει να αναφερθεί και η σημαντική βοήθεια που μας παρείχαν οι τοπικές Τουρκοκυπριακές αρχές, τόσο για την καθαριότητα και επιμέλεια του χώρου, όσο και για τον απαραίτητο εξοπλισμό.

Η τελετή ήταν άψογη και κατανυκτική. Η στεντόρεια φωνή του Επισκόπου, οι ψαλμωδίες του κλήρου και των ψαλτών, το τρεμάμενο φως των κεριών και το θυμίαμα, δημιουργούσε ένα εκστατικό περιβάλλον.

Το απολυτίκιο του Αγίου Γεωργίου το έψαλλε μαζί όλο το εκκλησίασμα μετά από παράγγελμα του επισκόπου και οι προσευχές μας προς τον Ύψιστο έβγαιναν μέσα από την ψυχή μας.

Τα αισθήματα της καρτερικής προσμονής για ένα καλύτερο αύριο για όλους και για την πατρίδα μας, ήταν κυρίαρχο στις καρδιές όλων μας.

Ήταν απόγευμα όταν ο Μουεζίνης έστελνε ταυτόχρονα με ΄μας το δικό του μήνυμα στον Αλλάχ από τα μεγάφωνα του γειτονικού μιναρέ.

Ήταν μια μυσταγωγία αυτή που ζήσαμε και αναβάπτισμα πατριωτισμού, ανθρωπισμού και χριστιανικής αγάπης.

Η ευχή όλων μας για ένα νέο εορταστικό συναπάντημα και κατανυκτική λειτουργία στις 23 Απριλίου, εορτή του πολιούχου Αγίου του χωριού μας, ευελπιστώ να πραγματοποιηθεί.